Momozono Nanami is je doorsnee tiener die problemen heeft met diepe schulden van een gok verslavende vader. Als de schulden zijn tol eisen wordt Nanami op straat gezet en verliest werkelijk alles. Als ze door het park ronddraaft merk ze een iet wat apart ziende man die in een boom zit. Hij is bang voor de grote boze hond die onder de boom staat de blaffen (lees: mini hondje soort van Chihuahua). Door de grote boze hond weg te jagen is de man zo dankbaar dat hij Nanami onderdak bied. Het punt is….hij heeft NIET gezegd wát voor onderdak .
Op naar het nieuwe…….?
Nieuwsgierig gaat Nanami naar het adres die de man haar gegeven heeft. Tot haar grote verbazing is het maar oude stoffige tempel. Iets is beter als niets als onderdak besluit Nanami toch maar te gaan kijken.
De boze bewaker van de tempel denkt dat zijn eigenaar weer terug is van weet ik veel doen. Met stoom uit zijn oren grijpt de bewaker Nanami vast die zo geschrokken is gilt het uit als ze ziet wat haar bij de kraag beet greep….
Hier beginnen de leuke, romantische,grappige,verdrietige en vooral spannende avonturen! Ik ben zó verliefd op deze 2 personages! Niet alleen Nanami en Tomoe zijn heel cool, maar ook alle bij personages zijn leuk Misschien 1ntje die maar 1 zin zegt zal ik stom gevonden hebben, maar dat waren er niet zo veel ?
Wat zo leuk is aan deze serie is dat het NOOIT verveeld! Geen enkel hoofdstuk is hetzelfde en is er altijd wel een andere draai aan bepaalde momenten gegeven. De humor is heel simpel, maar ook vrij droog. Naast alle god-achtige momenten zijn ze niet vergeten dat Nanami ook gewoon naar school gaat en een redelijk normaal bestaan leid…voor de buitenwereld althans
Ik vind het op zich best jammer dat het einde nadert, maar ook weer fijn!
